‘Jong beginnen noodzakelijk’

Op het eerste zicht doen we het in Vlaanderen niet slecht op het vlak van gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Wanneer we echter focussen op de sociaaleconomische positie van vrouwen in Vlaanderen, krijgen we volgens minister Liesbeth Homans een genuanceerder beeld.

Sociaaleconomische positie

“Van alle vrouwen in Vlaanderen heeft 51 procent een diploma hoger onderwijs, tegenover ‘maar’ 37 procent van de mannen. Maar hoewel 44 procent van alle werkenden een vrouw is, wordt slechts een derde van alle beleidsvoerende en hogere functies door vrouwen ingevuld. Daarbovenop ligt het bruto jaarloon van een vrouw een kwart lager dan dat van een man. Zonder eenduidige oorzaak. Studiekeuze, sector, het soort job of het loopbaantraject spelen een rol, maar verklaren zeker niet alles. Ook in de bestuurskamers van Belgische beursgenoteerde bedrijven is het zoeken om vrouwen te vinden. Bij 61,5 procent van deze bedrijven zit geen enkele vrouw in de raad van bestuur. Nochtans blijkt uit onderzoek heel duidelijk dat een gendermix – en meer diversiteit in het algemeen – in bestuursorganen tot betere bedrijfsresultaten leidt. Conclusie? De sociaaleconomische positie van de vrouw is aan verbetering toe.

‘Quota instellen’, hoor ik u denken.  Nee. Vrouwen moeten een job krijgen omdat ze over de juiste kwaliteiten beschikken. Ik gruwel bij de idee dat de vrouw in kwestie zich de rest van haar leven zou moeten afvragen of ze die job kreeg omdat ze er de capaciteiten voor heeft, of louter omdat ze een vrouw is…

Vrouwen moeten een job krijgen omdat ze over de juiste kwaliteiten beschikken

Oorzaak

Wat we wel moeten doen, is op zoek gaan naar de oorzaak. Hoe komt het dat er een fundamenteel verschil is tussen de manier waarop we als maatschappij de rol van mannen en vrouwen invullen en hoe die wordt gepercipeerd? Hoe we ons leven uitbouwen, wordt vandaag nog steeds sterk bepaald door ideeën en verwachtingen omtrent mannelijkheid en vrouwelijkheid. De bestaande stereotiepe verwachtingspatronen zijn vaak een belemmering, want ze spelen een rol in de belangrijke keuzes in ons leven: de studiekeuze, de jobkeuze, de gezinsinvulling en de daarbij horende (zorg)taken. Dat begint al van jongs af aan, met immense gevolgen. Denk maar aan de gevolgen van ongewenste maatschappelijke effecten als de instandhouding van de loopbaankloof.

Daarom dat ik als minister van Gelijke Kansen prioritair inzet op sensibilisering binnen het onderwijs. En op het regeringsbreed engagement voor een slagkrachtige aanpak van die loopbaankloofthematiek. We willen als Vlaamse overheid het goede voorbeeld geven door in alle advies- en beheersorganen maximaal twee derden leden van hetzelfde geslacht te laten zetelen.

Gezinnen

Maar ook de gezinnen spelen een belangrijke rol. Men moet ze sensibiliseren van het – vaak onbewuste – genderprobleem. Met de nadruk op gedeelde verantwoordelijk-heid en solidariteit binnen het gezin. En waarbij we er ook over waken dat vrouwen die tijdelijk een stap terug zetten op de arbeidsmarkt om voor het gezin te zorgen, bij een eventueel einde van hun relatie enigszins (financieel) gecompenseerd worden. We moeten de impact van de combinatie arbeid-gezin gelijkmatiger verdelen over beide partners.

Jong beginnen dus, zo vroeg mogelijk zorgen voor de noodzakelijke ‘genderklik’. Om zo te komen tot de ultieme doelstelling: een samenleving waarin individuen hun eigen traject uitstippelen, los van genderverwachtingen.”