Interview door Hannes Dedeurwaerder

Annelien Coorevits: “Geen voetbalvrouw, maar gewoon vrouw”

Annelien Coorevits is een vrouw die haar mannetje staat. Ze werkt als model en styliste, is het nieuwe gezicht van tv-zender Vijf én wordt binnenkort voor de tweede keer mama.

Onlangs werd bekend gemaakt dat model en Vijftv-gezicht Annelien Coorevits een tweede kind verwacht, samen met haar vriend, Anderlecht-voetballer Olivier Deschacht. Dat zal het hectische schema van de ravissante blonde er niet gemakkelijker op maken. Maar daar maalt ze niet om. “Ik krijg momenteel volop kansen, en grijp die met beide handen.”

We vallen met de deur in huis: ben je blij dat je een vrouw bent?

“Heel blij. Hoewel ik als kind vaak heb verzucht dat ik verdoeme liever een jongen was geweest. Omdat die veel stoerder waren. Nu is dat helemaal veranderd. Waarom? Omdat ik nu pas echt de voordelen in zie van het vrouw-zijn. Je opdirken, je ontzettend elegant voelen, heerlijk. Al is het in jogging even plezant natuurlijk (lacht). En doorgaans toch een veeleer vrouwelijke trek: het verzorgende aspect. Ik doe dat gewoonweg heel graag. Als vrouw moet je meer dan ooit multitasken. Carrière maken, je gezin verzorgen, er goed uitzien en een fijne vriendenkring hebben: het is niet altijd de makkelijkste evenwichtsoefening. Maar anderzijds: wij hebben dan weer de mogelijkheid om elke gemoedstoestand toe te schrijven aan onze hormonen (lacht).”

Dus niet meer jaloers op jongens?

“Absoluut niet. Het enige voordeel van man zijn, is dat je kan plassen tegen een boom. Dat is het enige wat ik ook wel zou willen kunnen (lacht).”

Je presenteerde het programma Singl3s. Heb je toen grote verschillen gezien in aanpak tussen de mannen en vrouwen?

“Toch wel de clichés hoor: dat mannen graag haantje-de-voorste spelen, zeker wanneer de finale nadert. Ze wilden winnen, zelfs zonder dat ze misschien oprecht verliefd waren. Bij de vrouwen lag dat toch wat anders.”

Jij hebt met Olivier wel voor de trage aanpak gekozen …

“Ik heb hem laten wachten, ja (lacht). Nee, we hebben gewoon tijd genoeg genomen om elkaar te leren kennen. Vooral omdat ik toen een heel druk jaar had. Tijd om eens rustig iets te gaan eten en te praten hadden we zelden.”

Je wilde jezelf niet als de hardnekkige vrouw profileren?

“Goh, ik denk dat het voor een vrouw altijd goed is om de boot wat af te houden. Mannen appreciëren het als ze de vrouw moeten veroveren. Het moet ook een beetje spannend blijven, hè.”

In welke zin heeft het moederschap je veranderd?

“Vooral in deze zin: dat ik, als het eens mis zou gaan in mijn relatie met Olivier, er veel meer voor zou vechten. Elena brengt ons nog veel meer samen. We vormen nu een écht gezin en dat wil ik nooit meer opgeven.” 

Het enige voordeel van man zijn, is dat je kan plassen tegen een boom

Heeft het je als vrouw veranderd? Ben je het bezorgde type?

“Dat kan je wel zeggen. Ik denk dat ik tien jaar sneller zal sterven, gewoon door mij zorgen te maken. Je haalt geen hond in huis, hè? Een kind moet je opvoeden, het mag niets overkomen, het moet zich geborgen en geliefd voelen. Als je geen kinderen hebt, kán je niet weten wat dat is. Dus dat heeft mij zeker veranderd. Maar die bezorgdheid neemt niet weg dat ik een behoorlijk strenge moeder ben, ook omdat ik zelf zo ben opgevoed.”

En de lichamelijke impact van een zwangerschap? Als model?

“Alleen op het moment dat ik wist dat ik zwanger was, heb ik even gedacht: ‘Oei, ik zal veel minder werk krijgen’. Maar dat heeft meteen plaatsgemaakt voor de drive om op een gezonde manier dat kind in mijn buik te laten groeien. Daarna zou ik wel zien. Ik heb er in elk geval na de bevalling voor gekozen mijn lichaam de tijd te geven om te recupereren – dat moest ook, want het was met keizersnede. Mijn idee was: een zwangerschap duurt negen maanden, dus moet je je lichaam daarna negen maanden de tijd geven om te herstellen. Maar toch, mijn lichaam is na de zwangerschap nooit meer hetzelfde geweest. Ik weet dat ik niet mag klagen, maar hier en daar blijft er toch een bultje, en een even strakke buik als ervoor zal ik wel nooit meer hebben. Vind ik dat erg? Nee, want ik heb een gezonde dochter op de wereld gezet.”

Negen maanden recupereren. Niet snel weer aan de slag dus?

“Zoals die modellen van Victoria’s Secret die drie weken na de bevalling weer graatmager op de catwalk staan? Nee, bedankt. Lijkt me ook weinig gezond. ’t Is ook niet dat ik zo gegeerd ben als high fashion model dat ik er zo snel mogelijk weer moest staan (lacht).”

Vind je ’t belangrijk om er goed uit te zien?

“Absoluut. Regelmatig wassen, je nagels en tanden verzorgen, goed gekleed zijn, dat zijn toch de basics. Wat niet wegneemt dat ik ook al eens graag buiten kom met een jeans en sneakers en mijn haar in een dot. Maar ook dan zal ik ervoor zorgen dat het matcht. En ik hoop dat nog altijd te kunnen zeggen als ik 80 jaar ben.”

Een zwangerschap duurt negen maanden, dus heb ik mijn lichaam daarna negen maanden laten recupereren

Is er een verzorgingsproduct waar je echt niet zonder kan?

“Mascara! Ik ben heel blond, waardoor je mijn wimpers en wenkbrauwen zonder mascara bijna niet ziet. Dan lijk ik wel een albino. Je kan gerust zeggen dat ik met mascara letterlijk een ander mens word.”

Hoe omschrijf je je eigen stijl?

“Casual – ik heb het niet zo met hemdjes, blazers en kostuumbroeken met pumps eronder. Nee, dan liever skinny jeans met een losse pull en boots. Maar dan wel met een mooi leren jasje om het af te maken. Thuis kan ik probleemloos in een training lopen. Maar dan wel een mooie (lacht).”

Olivier is al jarenlang voetballer bij Anderlecht. Jij hebt je eigen carrière. Vond je ’t belangrijk om meer te zijn dan ‘de vriendin van’?

“Heel zeker. In het begin vond ik het best lastig om zo weggezet te worden. Ik heb mezelf nooit gezien als voetbalvrouw, wel als Annelien Coorevits, die heeft gestudeerd en naarstig aan haar eigen weg timmert.”

En is Olivier niet bang om na zijn voetbalcarrière ‘de vriend van’ te worden?

“Nee, dat is niet zijn ambitie, denk ik (lacht). Daarvoor hebben we nog teveel plannen.”

Als Annelien Coorevits geen model en presentatrice was geworden, dan was ze…

“… wellicht zangeres geworden. Dat was toch mijn droom als kind, hoewel ik er nooit werk van heb gemaakt.”

10.02.2015
door Hannes Dedeurwaerder
Vorig artikel
Volgend artikel